Na ontbijt rijden we naar Esquain, dat is aan de andere
kant van de vallei ten opzichte van Rebilla. De weg
ernaar toe is een lang stuk omhoog waarbij de weg op den
duur redelijk smal en slecht wordt, maar gelukkig is het
nog wel te doen. Je komt gelukkig niet veel tegenliggers
tegen.
Bij Esquain lopen we eerst een rondje van
een half uur langs de rotswand met uitzicht op de vallei
en de rond cirkelende gieren. Ondanks de lage
sluitertijd is het bijzonder lastig om ze scherp in
beeld te krijgen. Hierna wandelen we een stuk verder
langs de top van de vallei. Dit is een redelijk beschut
pad, maar het is inmiddels zelfs op deze hoogte een
graad of 32.
Overal hoor je bellen klingelen van
loslopende koeien. Blijkt dat hier ook kalveren en een
enkele stier tussen door lopen. Zo hier en daar zie je
enorme botten liggen. Het pad loopt steeds verder omhoog
en op den duur hoorde ik een geluid wat lijkt op een
grote vlieger, blijkt dat het een gier is die ongeveer
20 meter boven me vliegt. Die vleugels maken een enorme
herrie, dat wist ik niet. Maar ja als je aaseter bent
hoef je ook niet in stealth-mode aan te komen vliegen om
je prooi te pakken, een kadaver met een
verassingselement aanvallen… (?). De weg terug (bergaf)
gaat een heel stuk sneller. Mooie wandeling, inspannend,
20000 stapjes volgens de teller. ‘s-Avonds tapas gegeten
in Bielsa.
2017 Camping: San Marcial - Esquain
|
|