7 Mei 2017, Zondag
Via de bus en de BART zijn we
naar Powel station gereden. En vandaar lopend verder,
via China Town naar Fishermens Warf. De zon schijnt
volop, het is een graad of 18, maar uit de wind is het
heerlijk.
Wat opvalt is hoe aardig de mensen je
helpen. Wij weten bijvoorbeeld niet hoe de automaat bij
de BART werkt, maar een medewerkster loopt met je mee,
en legt precies uit hoe het werkt. Als je het weet is
het eenvoudig: Je stopt je creditcard in de automaat en
haalt hem eruit, en daarna zoek je op een tabel wat je
moet betalen, dat stel je in door met + en – het gedrag
te verhogen/verlagen. En daarna print je het kaartje.
Simpel. Eigenlijk ervaren we om de haverklap dat je hier
zeer vriendelijk en bijzonder behulpzaam geholpen wordt
of van info wordt voorzien.
We hadden vantevoren
kaartjes gekocht voor de cable-tram, echter bij het
beginpunt was het behoorlijk druk, een lange wachtrij.
Vandaar dat we zijn gaan lopen. Bij Fishermens Warf de
diverse pieren bekeken. En uiteraard de zeerobben
gezien. Het is hier behoorlijk touristisch, maar dat was
te verwachten. Je hebt hier een goed uitzicht op
Alcatraz.
Vera heeft aan iemand gevraagd waar
je hier in de buurt mexicaans kunt eten. We hebben daar
een burito genomen, erg lekker. Vervolgens verder
gelopen naar het eindpunt van een cable-tram. De
wachtijd was hier een stuk minder. Zo’n tram maakt
gebruik van een kabel die door de grond loopt. Via
eenvoudige, grove, hendels bedient de operator of de
tram voortgetrokken wordt of remt. Wat ik niet verwacht
had is dat dat met grof geweld gaat. Hij moet behoorlijk
hard werken om te remmen, hij hangt letterlijk met zijn
volle
gewicht aan die handels, maar de weg loopt dan
ook stijl naar beneden. Wat ik ook niet wist: Er rijden
ook trolly bussen, die in Nederland alleen in Arnhem
rijden.
San Francisco, maar eigenlijk het hele
gebied eromheen, wordt gekenmerkt door ups en downs, in
die zin dat er bijna geen enkel vlak stuk weg is.
Wolkenkrabbers zijn er niet veel, erg veel laagbouw in
zeer veel stijlen dwars door elkaar heen in alle
mogelijke kleuren geschilderd. Waarschijnlijk kennen ze
hier geen bureaucraten die zich bezighouden met wat je
wel en niet aan je huis mag doen.
Bij de foto’s
is ook iemand te zien die op een spectaculaire manier
met een lullig klein visnetje aan het vissen is.
Bij het eindpunt wordt de tram gedraaid:
Eenmaal terug hebben we op onze nieuwe stoeltjes voor de camper,
redelijk uit de wind, met uitzicht op de oceaan, zitten
lezen. Wat hebben we het slecht hier….
Vera heeft nog
in de hot-tub gelegen en gezwommen, ik heb nog wat meer
hoofdstukken gelezen.
2017 USA - Dag 3: San Francisco - China Town - Fishermens Warf
|
|