We nemen de San Mateo Hayward Bridge (92). Dit is de langste van de bruggen rondom San Francisco.
Het is nog steeds wennen met zo’n bak van een camper te rijden, vooral het gerammel is anders dan onze eigen auto. Soms is het zoveel herrie dat je de route-planner-mevrouw niet eens kan verstaan. We rijden geen enkele keer fout, dus in dat opzicht schiet het wel lekker op.
In Mariposa hebben we getankt. Dit is het laatste pompstation voor Yosemite. De tank is half leeg geraakt, dus er kan weer voor 80 dollars in. Op een grasveldje hebben we rustig geluncht en daarna verder. De temperatuur is inmiddels al heel anders dan aan de kust. Toen we vertrokken was het zwaar bewolkt, en hier schijnt de zon volop en is het stukken warmer, ik schat zo’n graad of 24.
Het laatste stukje naar het park duurt toch nog een uur. Inmiddels zitten we ook midden in de natuur. Eenmaal aangekomen en na het aanschaffen van een parken-pas die een jaar geldig is, krijgen we de ‘beer’-instructie te horen. Dat houdt eigenlijk in dat je alles wat een geur heeft in een locker moet opperben, maar in een camper mag je wel voedsel laten liggen als het maar niet in het zicht is en de camper goed afgesloten. Boete bij niet naleven: tot $5000,=
Onze plek (nummer 138) heeft aan beide kanten vlak naast het parkeervak een paar bomen staan. Dus achteruit inparkeren moet via een paar keer steken. We hadden natuurlijk ook de spiegels in kunnen klappen (dat scheelt aan beide kanten iets van dertig centimeter) maar dat is natuurlijk te eenvoudig.
We hebben eerst de directe omgeving verkend en wat informatie ingewonnon. De waterval(len) zijn duidelijk aanwezig en de rivier de Merced is behoorlijk ruig en breder dan normaal, er staan zo hier en daar bomen in het water die normaal vast langs de kant horen te staan.
‘s-Avonds hebben we pasta gemaakt met sla, weer veel te gezond natuurlijk. Na het eten nog een stukje wezen wandelen, maar dat bleek iets langer te zijn dan we gedacht hadden. Onderweg twee keer reeen gezien, het tweede stel liep rustig met ons mee en stak vlak voor ons de weg over.
Toch wel moe van het reizen (6 uur over gedaan), het bedje moeten we omdesignen naar een wat luchtere variant, en wat opvalt is de stilte. Hier giert de wind niet om de camper en hoor je de oceaan niet, dat is toch wel een heel groot verschil. Stilte en de geur van hars. En vuurtjes. Er wordt hier behoorlijk gestookt. Wij hebben ook alvast een kratje hout gekocht maar dat bewaren we voor een ander avond. Uiteraard pakken we het (e)boek er weer bij en morgen zien we wel. Waarschijnlijk handig om eerst de vallei per fiets te verkennen.
Oja, internet verbinding hebben we hier niet, dus ik type dit wel in, maar kan het niet op de blog zetten. Een SMS verzenden gaat ook niet, het blijkt dat Telfort hier geen dekking heeft. Met een andere provider heb je wel bereik (Verizon).
