2017 USA - Dag 9: Yosemite - Fietsen

12 Mei 2017, Zaterdag

Koud. Als je uitadement zie je de damp. De zon is er wel, maar die schijnt zo vroeg in de morgen nog niet in de vallei. Na het ontbijt zijn we naar het fietsverhuurpunt gelopen, dat is in Half Dome Village, wat 10 minuten lopen is, dus vlakbij. Bij een kiosk moet je de fiets huren, en honderd meter verderop kun ze dan afhalen. De man van de fietsverhuur was allervriendelijkst en heeft van alles en nog wat verteld over hoeveel watervallen er nu zijn en dat hij dat de afgelopen jaren niet zo had meegemaakt. Verder heeft hij wat tips over de route gegeven.

Inmiddels schijnt de zon volop en daardoor is de temperatuur in de zon meteen boven de 20 graden.

Sloten voor de fiets krijg je niet mee, je zet gewoon ergens de fiets neer en gaaat een stuk lopen. Grappig, dat zullen ze in Amsterdam (of New York) niet zo doen. Het wordt wel drukker, het is weekend. Dus we zijn blij dat we in het park zelf camperen en niet in de rij staan om een parkeerplaats te bemachtigen (voor als je niet in het park zelf kampeert). Wat sommigen ook niet meer lukt.

De eerste stop is bij Mirror lake. Het is daar inderdaad prachtig, dus weer een aantal fotos gemaakt. Soms zie je hier beren met hun jongen, maar wij hebben ze niet gespot. Allen hun uitwerpselen gezien.... De afstanden stellen niet veel voor op de paden die te fietsen zijn. Uitendelijk doen we er een paar uur over om een rondje vallei te fietsen met vele tussenstops voor fotos, lunch, of korte filmpjes. (zie het gemonteerde filmpje).

We hebben ook 'The Majestic Yosemite Hotel' bezocht. Erg mooi glas in lood. Prachtig gebouw, met een open haard die ongeveer net zo breed is als ons huis. Nog even de menu kaart bekeken, erg duur als je hier wilt eten. Diner moet je reserveren bij een mevrouw die achter een stalen traliewerkje zit, beetje triest wel als je daar de hele dag moet zitten, terwijl je in zo'n mooi park bent. Niets voor ons, zo'n hotel, maar wel aardig om gezien te hebben.

Bij terugkomst bij de camper worden we aangesproken door onze nieuwe buren, Michelle en Dough. Dus even kennisgemaakt.

Na wat lezen in de zon, zijn we 'uit' eten geweest bij een pizza tentje. Tijdens de terugwandeling zagen we een 'deer'. Die hadden we al wel vaker gezien maar deze hebben we op de foto gezet.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=USmQZz6XUJA]

Terug bij de camper, het is inmiddels weer afgekoeld, twijfelen we of we een vuurtje gaan stoken of niet. Maar Michelle nodigt ons uit om bij hun aan te schuiven. Erg aardig. Dough is SW engineer geweest, maar retired, had in 8 jaar voldoende geld verdient. Hij doet nu nog wel projecten, wat bestaat uit ski-les geven, in de winter in de sneeuw en in de zomer waterski. Hun camper is een soort self-made vehicle met 9 accus, sateliet-telefoon ontvangs, etc. Veel van de plaatsen die wij gaan bezoeken, is hij geweest. Dus we hebben diverse goede tips gekregen. Leuk om te weten. Zo heeft hij ook verteld over een gebied in de Grand Canyon waar de waterfvallen verstenen en daardoor van plek verplaatsen waardoor dit process zich weer herhaalt. Het is echter een gebied waar je via een helicopter naar toe kunt en aldaar kan kamperen. Verder moet je veel door water waden, dus voor ons is dit allemaal niet zo praktisch. Maar wel aardig om te weten dat dit bestaat, het was bij ons onbekend.

Nog wat gelezen en het bed ingedoken. En maar hopen dat een beer 's-nachts niet je camper openkrabt. Dat schijnen ze per jaar bij ongeveer 100 auto's te doen (dus geen campers), vooral als er zichtbaar voedsel in licht. Ze hebben hier een aantal aardige filmpjes over hoe een beer een autodeur openvouwd en wat voor ravage er van de auto over is na zo'n bezoekje. Ik zou zeggen: gevalletje total-loss.