4 Juni 2017, Zondag
Vroeg op, de wekker loopt af
om 5:15h. Het is nog donker. Helaas hebben we beide niet
heel goed geslapen. Even snel opfrissen en dan richting
Brice naar de Sunrise spot.
Het is niet heel
druk, maar er zijn toch zeker een man of dertig die zo
vroeg komen kijken. We zijn op tijd, de zon is nog niet
op. De zonsopkomst is inderdaad de moeite waard om te
zien, hoewel hij na een minuut of twintig weer achter
wolken verdwijnt. Maar gelukkig hebben we dus wel de
zonsopkomst zelf gezien.
De formaties in Brice
zijn heel spectaculair. Hoodoos, als het ware pilaren
waar de omgeving van is wegge-erodeerd. Je ziet hier
alle kleurschakeringen van wit naar geel, oranje, roze,
rood, bruin. Moeilijk te omschrijven hoe het eruit ziet.
Als je tegen de zon inkijkt zie de sommig rotsformaties
als het ware opgloeien, nog nooit eerder zoiets gezien.
Na dit feest is Vera wat slaap wezen inhalen
(wederom handig zo'n camper, je hebt alles bij je) en
ben ik de Quens trail wezen lopen. Onderweg veel foto's
gemaakt. Vooral van de rotsformaties maar ook van een
chipmunk en kleine eekhoorn. Na verloop van tijd, je
bent dan al een behoorlijk eind afgedaald in de canyon,
kom je bij een splitsing. Daar ving ik van anderen op
dat je er bijna bent. Aangezien het er op de kaart als
een rondwandeling getekend is, dacht ik dat ik het
rondje dus bijna afgelopen had. Ik vond het wel vreemd
dat ik dan een stuk stijgen gemist had, maar wellicht
zit dat in het laatste stuk. Dus ik besluit nog maar een
stuk op dat andere pad verder te lopen. Omdat ik niet
zeker weet hoe dat pad loopt, keer ik na verloopt van
tijd terug om het oorspronkelijke Quens trail te volgen.
Blijkt tot mijn verbazing dat dat pad eindigt (End
trail). Dus je moet het hele eind weer terug. OK....
Voordeel is dat het nog steeds vroeg is. Bij zonsopkomst
was het regelrecht koud te noemen, maar nu begint de zon
al weer flink te branden.
Het heet Queen trail
omdat aan het eind een rots staat met bovenop een
formatie die sterk lijkt op een beeld van Queen
Elizabeth.
Bij terugkomst eerst koffie in de
camper, daarna hebben we samen nog een stuk van dit pad
gelopen. Vervolgens zijn we naar Inspiration Point
gereden en hebben daar de boel verkend.
Om
precies 12:00 uur rijden we het park weer uit, we zijn
er dan zes-en-een-half uur geweest. Het volgende doel is
Zion. Vera had een RV campsite geboekt, en dat blijkt
bij aankomst geen overbodige luxe. Op de gok was het
niet gelukt om in de buurt van Zion een campsite te
vinden.
De route ernaar toe is veel minder mooi
als de route van gisteren. Er zitten lange stukken
tussen die vrijwel compleet recht zijn, door glooiend
kaal landschap, met een enorm harde wind. Zo'n camper is
niet zo heel erg gestroomlijnd, ahum... Dus die heeft
nogal veel last van wind. Dat maakt het rijden een stuk
inspannender. En over het geheel genomen daal je een
behoorlijk stuk. Dus het is veel warmer in Zion. Het is
97 graden Fahrenheit. Het ezelsbruggetje naar graden
Celcius is: Trek er 20 van af, en deel door 2. Of voor
nerds: SLR(x-20). Dus zo'n 37 graden Celcius.
2017 USA - Dag 31: Brice - Zonsopkomst
|
|
|