19 Juni 2017, Maandag
Na het ontbijt kijk ik nog
even of er witte pelikanen op de rivier te zien zijn,
maar helaas. Wel hebben we er twee zien overvliegen
tijdens het ontbijt. Het is 's-ochtends lekker weer,
niet te warm, je kunt prima buiten ontbijten. Vreemd als
je weet dat dat ongeveer een week geleden ondenkbaar
was, tenzij je in de sneeuwbuien buiten in de kou wilt
zitten.
Vandaag is de een-na-laatste etappe naar
Denver. We hebben een campsite uitgezocht op ongeveer 50
mijl voor Denver, in Fort Collins. De route is niet saai
maar wel continue over de interstate 25 zuidwaards. Dus
weining bochten, continue snelheid, telkens weer naar de
horizon rijden. Het land wordt vlakker en vlakker.
Onderweg hebben we uitgerust bij een pompstation en
onze laatste muffins met koffie opgegeten. Hier heb ik
ook de fotos van de trucks gemaakt. Verder viel er
vandaag niet zoveel te fotograferen.
Bij dit
pompstation is tevens een ‘drive through’ waar je eten
kan bestellen…. vooral vette hap. Vanuit de auto het
bord bekijken, doorrijden, bestellen, doorrijden, eten
aanpakken. Vooral niet uitstappen. We hebben dit een
tien minuten gade geslagen tijdens onze muffin waarin
mensen dus ook 10 minuten stilstaan en de motor maar
laten draaien.
Bij de camping gaan we eerst door
een security hek. Dat is de eerste keer dat het hele
park omhekt is en voorzien van security. Na inchecken,
eerst propaangas tanken en dan worden we door een man in
een golfkarretje naar onze plek gereden. Alsof we dat
zelf niet kunnen vinden. Dit zijn trouwens allemaal
gepensioneerde mannen, die blijkbaar nog een centje bij
moeten verdienen?
Hier een filmpje over de
uitgestrektheid van dit soort wegen:
Het is
nu tijd geworden om de koffers te pakken, dus beide
koffers open op de pickincktafel en alle kastjes en
hoeken en gaten leegschrapen, kleding opvouwen,
sorteren, inpakken. We hebben veel kleding gekocht, maar
we doen ook wat kleding weg. Het past allemaal nog in de
koffers.
Vervolgens de camper schoonmaken. We
hebben geen idee hoe goed dat gecontroleerd wordt, maar
we maken zowiezo altijd alles weer netjes schoon.
Ondertussen nog eten gekookt en gegeten, de black en
gray tanks geleegd, etc.
Al een week of drie wil het
controle lampje van de black tank niet helemaal uit. Dit
zijn 3 leds die aangeven hoe vol de tank is, je moet hem
leeg inleveren. Telkens blijft er 1 of 2 leds branden
terwijl de tank wel leeg is. Zal wel door viezigheid op
de sensor komen, oid. Ik heb de tank helemaal laten
vollopen en Vera heeft er ook wel een wasmiddel bij
ingegooid, maar dat hielp niet. Dus we zijn benieuwd of
ze daar morgen bij inleveren moeilijk over gaan doen,
net zoals over de hoeveelheid bekers. We hadden er 6
moeten hebben, maar er waren er 3 waarvan 1 kapot gegaan
is.
De stoeltjes die we overhouden en wat cupjes
koffiemelk en een kwart pak koffie en een molton
dekentje die ik uit het vliegtuig had meegenomen (per
ongeluk natuurlijk) gaan naar de buurman. Hij zei dat
hij het graag wilde hebben, hij is de man uit het
security hokje.
En dan is de laatste nacht in de
camper aangebroken.
2017 USA - Dag 46: Naar Fort Collins
|
|